Dit blog...

Welkom op de website van Dini Commandeur. Als columniste heeft Dini een flink aantal columns voor verschillende bladen geschreven. Daarnaast schrijft Dini af en toe korte verhalen. Deze columns en verhalen zijn op deze website beschikbaar voor iedereen. Periodiek worden hier ook de nieuwste columns en verhalen gepubliceerd.

Archieven

01 Jan - 31 Dec 2023
01 Jan - 31 Dec 2022
01 Jan - 31 Dec 2021
01 Jan - 31 Dec 2020
01 Jan - 31 Dec 2019
01 Jan - 31 Dec 2018
01 Jan - 31 Dec 2017
01 Jan - 31 Dec 2016
01 Jan - 31 Dec 2015
01 Jan - 31 Dec 2014
01 Jan - 31 Dec 2013
01 Jan - 31 Dec 2012
01 Jan - 31 Dec 2011
01 Jan - 31 Dec 2010
01 Jan - 31 Dec 2009
01 Jan - 31 Dec 2008
01 Jan - 31 Dec 2007
01 Jan - 31 Dec 2006
01 Jan - 31 Dec 2005
01 Jan - 31 Dec 2004
01 Jan - 31 Dec 2003
01 Jan - 31 Dec 2002
01 Jan - 31 Dec 2001
01 Jan - 31 Dec 2000
01 Jan - 31 Dec 1999
01 Jan - 31 Dec 1998
01 Jan - 31 Dec 1997
01 Jan - 31 Dec 1996
01 Jan - 31 Dec 1995
01 Jan - 31 Dec 1994
01 Jan - 31 Dec 1993
01 Jan - 31 Dec 1991
01 Jan - 31 Dec 1990
01 Jan - 31 Dec 20
01 Jan - 31 Dec 08
01 Jan - 31 Dec 00

E-mail

Mail

Links

dini's site in english
dini's site in dutch
Veel meer columns
en nog meer columns
Leeskring
B9-Literatuur
Schrijverspunt

Zoek!

Overig

Powered by Pivot - 1.40.7: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 

« Zo zijn de regels | Home | Botheid leidt tot bre… »

Een volmaakte integratie

Woensdag 19 April 2017 Een van onze twee kippen werd plotseling erg ziek en legde inplaats van een eitje het loodje. Na de schok van haar onverwacht verscheiden ging alle aandacht naar haar zus Bella. Bella was nu alleen en een kip is niet geschikt om alleen te zijn. Daarom kochten we een paar leuke kuifhoentjes om Bella gezelschap te houden. Dat was geen succes. Bella moest de kuifjes niet, en liet dat duidelijk blijken. Zij veranderde van een lieve krielkip in een monster en viel de nieuwe kipjes constant aan. "Geduld," zeiden ervaren kippenhouders. "Dit hoort erbij, dit gaat wel weer over." Maar het ging niet over. De aanvallen werden juist heftiger. Dat onze zachtmoedige Bella zo moordlustig bleek te zijn, was ronduit schokkend " Hoe kan dit nu toch?" vroeg ik aan een van de kippendeskundigen. En zij kwam met een verklaring die voor mij net zo schokkend was als Bella's agressiviteit. "Het kan zijn dat Bella zo agressief reageert omdat de nieuwe kipjes van een ander ras zijn," zei de deskundige. Ik kon het nauwelijks geloven. Racisme in het kippenhok? Het moest niet gekker.

Onze Bella was dus wellicht een racist. En juist in die dagen stonden de media bol van berichten over racisme en de mislukte integratie. Je hoefde de tv maar aan te zetten om in een discussie over integratie verzeild te raken. En er was niemand van de deskundigen die geruststellende woorden sprak en zei dat het wel goed zou komen. Ik zelf was ook niet optimistisch door de tv-beelden. Hoe kon de integratie ooit slagen als schreeuwende Turken zo fel demonstreerden over iets wat niets met ons land had te maken? Hoe konden Turken, ónze Turken zo heftig hun leider en het moederland vereren en fanatiek met Turkse vlaggen zwaaien? Doorgaans wordt er in Nederland alleen op koningsdag met vlaggetjes gezwaaid, dus ik begreep er niets van. Dit Turkse fanatisme was mij vreemd. Ook op Facebook werd stevig over de kwestie gediscussieerd en natuurlijk ook over racisme en integratie. Uiteraard waren dat discussies met diverse ongefundeerde meningen, zowel van extreemrechts als van extreemlinks. Ik kon die discussies nooit lang volgen, want ik ben allergisch voor alles wat extreem is.

Intussen zochten we voor Bella een nieuw tehuis. De kuifhoentjes hadden het zwaar door haar aanvallen en het zag er niet naar uit dat Bella de kuifjes zou accepteren. Natuurlijk zou ik de kuifjes naar hun vorige eigenares terug kunnen brengen. Maar dan zou Bella weer alleen zijn. Gelukkig lukte het een plek voor haar te vinden in een groep met verschillende rassen. Daar scharrelt ze nu vrolijk rond. Met aan haar zij het haantje van de groep, Prince. Prince is weliswaar van een ander ras maar hij viel als een blok voor Bella's charmes. Het was liefde op het eerste gezicht. Hij is wit, zij is zwart. De kuikens die uit hun relatie kunnen voortkomen zullen zonder twijfel prachtig gekleurd zijn. Onze Bella was dus helemaal niet racistisch. Het was geen kwestie van soort zoekt soort geweest. Waarschijnlijk had ze de kuifhoentjes aangevallen omdat ze haar territorium wilde verdedigen.

Als ik naar de groep van Bella en haar Prince kijk, dan zie ik een harmonieuze samenleving met kippen van (letterlijk) verschillende pluimage. Ze zullen de mooiste kuikentjes krijgen, ontstaan uit verschillende rassen. En alles leeft samen in pais en vree. De omstandigheden van deze groep zijn dus blijkbaar perfect om de vrede te bewaren. Er is een wijze leider die zijn hennen beschermt, en de kippen accepteren elkaar zoals ze zijn. Er is best weleens een ruzietje, maar dat duurt nooit lang. Zo leven ze samen zonder geweld, zonder racisme, zonder integratieproblemen. Je zou er bijna jaloers op worden.
 

Design and implementation by Focusys