Dit blog...

Welkom op de website van Dini Commandeur. Als columniste heeft Dini een flink aantal columns voor verschillende bladen geschreven. Daarnaast schrijft Dini af en toe korte verhalen. Deze columns en verhalen zijn op deze website beschikbaar voor iedereen. Periodiek worden hier ook de nieuwste columns en verhalen gepubliceerd.

Archieven

01 Jan - 31 Dec 2023
01 Jan - 31 Dec 2022
01 Jan - 31 Dec 2021
01 Jan - 31 Dec 2020
01 Jan - 31 Dec 2019
01 Jan - 31 Dec 2018
01 Jan - 31 Dec 2017
01 Jan - 31 Dec 2016
01 Jan - 31 Dec 2015
01 Jan - 31 Dec 2014
01 Jan - 31 Dec 2013
01 Jan - 31 Dec 2012
01 Jan - 31 Dec 2011
01 Jan - 31 Dec 2010
01 Jan - 31 Dec 2009
01 Jan - 31 Dec 2008
01 Jan - 31 Dec 2007
01 Jan - 31 Dec 2006
01 Jan - 31 Dec 2005
01 Jan - 31 Dec 2004
01 Jan - 31 Dec 2003
01 Jan - 31 Dec 2002
01 Jan - 31 Dec 2001
01 Jan - 31 Dec 2000
01 Jan - 31 Dec 1999
01 Jan - 31 Dec 1998
01 Jan - 31 Dec 1997
01 Jan - 31 Dec 1996
01 Jan - 31 Dec 1995
01 Jan - 31 Dec 1994
01 Jan - 31 Dec 1993
01 Jan - 31 Dec 1991
01 Jan - 31 Dec 1990
01 Jan - 31 Dec 20
01 Jan - 31 Dec 08
01 Jan - 31 Dec 00

E-mail

Mail

Links

dini's site in english
dini's site in dutch
Veel meer columns
en nog meer columns
Leeskring
B9-Literatuur
Schrijverspunt

Zoek!

Overig

Powered by Pivot - 1.40.7: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 

« Van alles en nog wat.… | Home | Spanje olé, Holland o… »

Dona Nobis Pacem

Bancorama 1995 nummer 2 Zaterdag 15 April 1995 Terwijl overal in het land herdenkings- en bevrijdingsfeesten losbarsten, gaan ook verjaardagsfeestjes gewoon door. Wij zitten met een stel vrouwen een verjaardag te vieren. Anna is er ook. En Anna vertelt dat zij een paar jaar geleden een astrologe geraadpleegd heeft.

Anna, nuchtere Anna, veertig plus, aardig wat levenswijsheid en doorgaans beide benen stevig op de grond... Anna, of all people, Anna gelooft in de sterren? Wij zijn even met stomheid geslagen. En al staan wij sceptisch tegenover de invloed van sterren en planeten, we zijn wel een beetje boel nieuwsgierig naar Anna's verhaal. "Vertel, vertel," dringen wij aan. En Anna vertelt dat ze het adres van de astrologe gekregen had van een kennis. De ervaringen van die kennis met de astrologe boeiden en verwonderden haar nogal. Dus besloot ook zij de sterren te raadplegen, gewoon voor de grap en uit nieuwsgierigheid. Die sterren hadden weinig nieuws voor Anna in petto.  Met haar loopbaan en persoonlijk leven zou het waarschijnlijk wel in orde komen, voorspelde de astrologe. Als ze maar haar eigen idee‰n volgde, dan kwam het wel goed met Anna. Met Anna wel. Maar voor de rest van de wereld zag de toekomst er niet zo best uit. Ernstige spanningen in veel landen met oorlogen als gevolg, tot het begin van de volgende eeuw zal dat duren. Daarna verandert de stand van de planeten en komt er een lange periode van vrede. Aldus de toekomstvoorspelling van Anna's astrologe. Maar intussen zitten wij wel een verjaardag te vieren, en het gesprek verandert van onderwerp.

Later, als ik weer thuis ben denk ik nog eens na over die voorspellingen. Het komt me bekend voor, dat verhaal van die astrologe. Want ik heb ooit eens iets over Nostradamus gelezen, de bekende Franse arts uit de zestiende eeuw. Nostradamus was tevens astroloog en hij publiceerde in 1555 een profetisch boek in verzen: Centuris. Ook hij schijnt geschreven te hebben dat nu, in  onze tijd, na een periode van oorlogen, er eeuwenlang vrede zal zijn. Dui zend jaar vrede zou er door hem voorspeld zijn. Ik geloof daar niks van. Ik heb daar echt een hard hoofd in, want ik denk dat de geschiedenis ons meer leert dan welke astroloog ook. En in de geschiedenisboeken staat dat wij er sinds de 35.0000 jaar van ons bestaan regelmatig een zootje van gemaakt hebben. Als de mensheid niet zo hardleers was, dan zouden we inmiddels weten hoe het NIET moet. Naast mieren, zijn mensen de enige "diersoort" die oorlog voeren. Van mieren heb ik geen ver stand, ik weet niet waarom mierenvolken elkaar uitmoorden. Bij mensen draait het om hebzucht en macht. Dat begint al in de zandbak waar peuters elkaar bijkans de hersentjes inslaan om hun territorium af te bakenen, en speeltjes in te pikken of juist veilig te stellen. Als er dus een duizendjarige periode van vrede zou aanbreken, dan zal er toch eerst een gigantische mentaliteitsverandering onder de mensheid moeten plaatsvinden. En dat zie ik een twee drie nog niet gebeuren... Maar je weet het nooit, de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Wie weet staat het perpetuum mobile van oorlog en vrede misschien ooit stil op vrede. De veelbezongen vrede op aarde in de mensen een welbehagen. 

Wolfgang Amadeus Mozart heeft ooit een prachtige canon gecomponeerd, Dona Nobis Pacem: geef ons vrede. Al eeuwenlang wordt dit lied door (kerk)koren gezongen en in onze familie gaat rond deze canon het volgende verhaal: Een neef van ons zat vroeger op een knapenkoor. Zo'n koor van jongetjes met engelenkopjes en goud in de keeltjes. Ook dit koor moest op zeker moment Dona Nobis Pacem instuderen. Maar zet eens een stel elfjarige knapen bij elkaar, dat betekent gegarandeerd gebakkelei. Ook tijdens het repeteren van deze canon was het geen pais en vree. Drie jongens, waaronder onze neef, hadden ruzie. Stompen, knijpen, duwen... De dirigent had al een paar keer gewaarschuwd, maar de rede was ver te zoeken. En dat agressie agressie oproept bewees deze dirigent weer eens. Hij hief de armen op, het koor zette in. De jongetjes deelden weer even wat elleboogstompen uit. De dirigent werd woedend. Dus: "Dona," zong het koor. "Wats," een van de boosdoeners kreeg een draai om de oren, precies op de maat. "Nobis": wats, wats, dat was voor nummer twee. "Pacem": wats, wats, wats, nummer drie kreeg ook zijn deel. En daarmee was de rust hersteld, maar de vrede ver te zoeken. Inderdaad, Geef Ons Vrede... Die woorden zijn op een bepaalde manier nog altijd op ons van toepassing. Wij leven alweer vijftig jaar in vrede met de rest van de wereld. Wij zijn goed af, met onze vrijheid, vrede en welvaart. Maar het gaat er nu om, deze kostbaarheden te koesteren en te behouden. En ongeacht de stand van de sterren, zullen we dat met z'n allen moeten doen

Dini Commandeur.


 

Design and implementation by Focusys