Beeldscherm
Kinderopvang 2001 nummer 6 Maandag 25 Juni 2001Demi en Denzel houden veel van films kijken, en ook Nelke ontpopt zich als een ware tv- en filmliefhebster. Anne's belangstelling voor de televisie beperkt zich tot Léonie Sazias' kleutervideo en de Teletubbies.
En hoewel Tinky Winky en zijn familie Nelke nauwelijks meer kunnen boeien is ze niet te beroerd 's morgens om tien uur even met haar zusje mee te kijken. Maar de Walt Disneyfilms zijn favoriet, hoewel ze soms erg spannend zijn. Daarom zorg ik ervoor altijd in de buurt te zijn als er "enge" gedeeltes op het scherm verschijnen. Een kind van drie begrijpt namelijk niet altijd dat het vaak nep is wat zich op de televisie afspeelt. Dat blijkt weer eens als Nelke zegt dat zij ook betoverd wil worden. Net als de prins uit "Belle en het Beest" waar ze naar zit te kijken. Het kost me grote moeite haar uit te leggen dat betoverd worden alleen maar in sprookjes kan. Het is alleen al een hele toer haar het verschil uit te leggen tussen een sprookje en een "gewoon" verhaaltje. Maar de voorleesboekjes die ik er als voorbeelden bij haal interesseren Nelke op dit moment niet. Ze kijkt liever weer naar Belle en het Beest en neemt het raadsel van de betovering op de koop toe. Trouwens, op haar leeftijd weet ze inmiddels allang dat er talloze raadsels in het leven bestaan. En ze heeft intussen ook ontdekt dat ik lang niet alle antwoorden op haar ontelbare waaroms weet. Gelukkig weet ze dat te aanvaarden. En gelukkig is haar zusje Anne nog te klein om zich met belangrijke vraagstukken bezig te houden. Zij wil wél boekje lezen. Zij kruipt op mijn schoot en samen verdiepen we ons in een gezellig Berenboekje.
Dankzij de filmliefde van mijn gastkindjes kijk ik zelf ook regelmatig naar tekenfilms. En eerlijk is eerlijk, de prachtige Disneyfilms kunnen ook mij mateloos boeien. Maar soms verlang ik terug naar de tijd dat mijn eigen kinderen klein waren en het beeldscherm nog niet zo'n prominente rol speelde als nu. Mijn kinderen luisterden vaak naar sprookjesverhalen op elpees. Zó vaak dat ze al die verhalen tenslotte uit hun hoofd kenden. En op de radio was een leuk kleuterprogramma: de "Zandbakshow" met Marnix Kappers en Hetty Heyting. Dat was een ontzettend goed programma. Speelse verhaaltjes, een klein beetje opvoedkundig, en met leuke liedjes waarvan een paar in mijn geheugen zijn blijven hangen. Die heb ik inmiddels mijn gastkindjes geleerd. Vooral tijdens het zindelijk worden van Demi en Denzel was het "plasliedje" een grote hit. De tweeling zong altijd uit volle borst mee: "Jij gaat zitten, jij gaat staan. Als we naar 't weeceetje gaan. O, pas op ik doe een plas. Net als hondjes in het gras. Mag dat niet? Dan ga 'k naar huis. En dan plas ik lekker thuis."
Het is jammer dat er geen programma's als de "Zandbakshow" meer op de radio te horen zijn. Een Disneyfilm is prachtig: de bewegingen, de perfect getekende "acteurs", de spanning, de vaak felle kleuren, de flitsende beelden… Het is zonder meer schitterend. Maar voor een beetje rust, verbeeldingskracht én voor de fantasieontwikkeling van een kind lijkt mij een verhaal zónder beelden toch beter.
Dini Commandeur