Gezinsleden
Kinderopvang 2001 nummer 7/8 Woensdag 25 Juli 2001 Terwijl ik Jellie aan de telefoon heb en we zoals gewoonlijk over Demi en Denzel praten, komt de helft van ons gespreksonderwerp bij mama op schoot zitten. "Ik heb Dini aan de telefoon," zegt Jellie. "Wil jij ook even met haar praten?"En meteen daarop hoor ik een kinderstemmetje: "Dag Dini, is Piet ook thuis?" "Piet zit naast mij op de bank. Wil je hem even spreken, dan?" Dat blijkt inderdaad de bedoeling te zijn. Ietwat beteuterd, omdat míjn babbeltje met een van mijn schatten nu niet doorgaat, geef ik Piet de telefoon. "Wie is het?" fluistert Piet. "Denzel, geloof ik," fluister ik terug. "Dag meneertje," zegt Piet in de hoorn. "Ik ben geen meneertje, ik ben een mevrouwtje," joelt Demi. En daarmee is de toon gezet, dit wordt lachen gieren brullen. Want een gesprekje met Piet ontaardt al gauw in een dolle boel en dat weten ze al zolang ze mijn gastkindjes zijn. Als Denzel even later toch aan de telefoon komt, wil ook hij graag even met Piet praten. Maar behalve om de lol gaat het hem ook om een andere zaak: de computer. En dus hebben de heren een serieuze discussie over hun gezamenlijke hobby. Als het gesprek voorbij is krijg ik de hoorn terug, en heb ik Jellie weer aan de lijn. "Ik bel je geloof ik voortaan maar als Piet niet thuis is," zeg ik quasi teleurgesteld. "Met Piet in de buurt kom ík niet aan bod bij Demi en Denzel…"
Natuurlijk meen ik dat niet. Voor een gastouder is het van groot belang dat de rest van het gezin het goed met de gastkinderen kan vinden. En het is erg fijn dat het klikt tussen de kinderen en mijn gezinsleden. Ja, ook Michiel vindt het leuk als ik ze moet opvangen of als ze op bezoek komen. Vooral Demi is altijd erg blij als Michiel thuis is. Want Michiel kan goed striptekenen en tekenen is ook Demi's grootste hobby. Bovenop de tafel zit ze dan toe te kijken hoe Michiel allerlei figuurtjes voor haar tekent. Als Piet en Michiel thuis zijn hoef ik de kinderen niet bezig te houden. De rolverdeling is dan duidelijk: Dini biedt koekjes en limonade aan. Ze veegt indien nodig de billetjes en ze zorgt voor schone neusjes en handjes. Intussen kunnen de kinderen samen met Michiel hun artistiek talent ontplooien en Piet is er voor het keten en het dollen. En om spelletjes mee te doen als "mens erger je niet" of nog liever: lego loco op de computer.
Ook bij Nelke en vooral bij Anne is Piet mateloos populair. Zelfs als hij naar kantoor gaat en we hem uitgezwaaid hebben roept Anne daarna nog regelmatig "Piet waar ben je?" En als we naar buiten gaan meent ze steeds dat ze hem ziet lopen. Dan roept ze vanuit de wandelwagen zijn naam naar totaal onbekende heren. Inderdaad, het is fijn, die genegenheid tussen mijn gezinsleden en de gastkinderen. De gastopvang is voor mij een makkie, met Piet en Michiel in de buurt. Maar het is ook wel weer prettig als man en zoon naar werk en school zijn. Want het is misschien een beetje hebberig, maar ik vind het heerlijk om de kleintjes dan weer helemaal alleen voor mezelf te hebben.
Dini Commandeur