Memory, maar dan anders
Woensdag 27 Maart 2019 Een poosje geleden kocht ik in het liefelijke stadje Hattem een jampotje met op het dekseltje een vogeltje van klei. De bedoeling van dat potje is om goede momenten, ideeën, of dingen waar je blij van wordt op een briefje te schrijven, en dat briefje daarna in het potje te stoppen.
Als je later dan al dat moois weer terugleest voel je je een geluksvogel. Zo'n geluksvogelpotje zou iedereen eigenlijk in huis moeten hebben. Want al zijn de dagen doorgaans niet altijd himmelhoch jauchzend, men maakt toch vaker leuke dingen mee dan men denkt. Een aantal voorbeelden uit mijn vogelpotje: een onverwachte maar verrassende ontmoeting met een oude bekende. Iets leuks in de Kringloopwinkel scoren. Lekker de boel de boel laten en eindelijk dat boek eens uitlezen. Genieten van muziek. Of van de zon. En van de kat die op de vensterbank ligt te luieren in diezelfde zon. En dan is er ook nog mijn vrijwilligerswerk als voorleesvrijwilligster, waardoor ik in contact kom met lieve, schattige, soms ondeugende, maar de leukste kinderen die je je als vrijwilligster maar kunt wensen. Ze zijn trouwens meer van de spelletjes dan van voorlezen, en onder de spelletjes scoort vooral Memory hoog. Verder ben ik ook erg blij met mijn andere vrijwilligerswerk: Taalmaatje van laaggeletterden en anderstaligen. Dit vrijwilligerswerk levert top momenten op, die kort beschreven en zonder details in verband met de privacy, in het geluksvogelpotje terecht komen. Er wordt soms weleens een beetje laatdunkend over vrijwilligerswerk gesproken. Maar ik vraag me welke goedbetaalde baan kan opwegen tegen zulke gouden uren.
Wat er nog meer op de briefjes in het geluksvogelpotje staat? Dat ik heerlijk heb gezongen, en dat ik met een vriendin heb geshopt in Zwolle. En met een andere vriendin in Harlingen op de zeedijk heb gewandeld. Dat de redactie van een magazine waarvoor ik schrijf blij was met mijn ingeleverde column. Dat na een poos wachten mijn nieuwe voornaam officieel is vastgelegd in het gemeenteregister. En dat ik samen met collega's aan een paar boeiende workshops heb deelgenomen. Dat soort zaken, en meer. Niet opzienbarend, maar wel blij makend. Ik kan dus iedereen aanraden zo'n geluksvogelpotje aan te schaffen, mooie gebeurtenissen op een briefje te schrijven en die briefjes in dat potje te stoppen. En dan af en toe het potje leeg te schudden en de briefjes stuk voor stuk met een glimlach terug te lezen. Het ophalen van mooie herinneringen is een goed middel tegen somberheid. Het is eigenlijk een soort zelf-therapie. Een vorm van een mooi spelletje Memory, maar dan anders.
