Dit blog...

Welkom op de website van Dini Commandeur. Als columniste heeft Dini een flink aantal columns voor verschillende bladen geschreven. Daarnaast schrijft Dini af en toe korte verhalen. Deze columns en verhalen zijn op deze website beschikbaar voor iedereen. Periodiek worden hier ook de nieuwste columns en verhalen gepubliceerd.

Archieven

01 Jan - 31 Dec 2023
01 Jan - 31 Dec 2022
01 Jan - 31 Dec 2021
01 Jan - 31 Dec 2020
01 Jan - 31 Dec 2019
01 Jan - 31 Dec 2018
01 Jan - 31 Dec 2017
01 Jan - 31 Dec 2016
01 Jan - 31 Dec 2015
01 Jan - 31 Dec 2014
01 Jan - 31 Dec 2013
01 Jan - 31 Dec 2012
01 Jan - 31 Dec 2011
01 Jan - 31 Dec 2010
01 Jan - 31 Dec 2009
01 Jan - 31 Dec 2008
01 Jan - 31 Dec 2007
01 Jan - 31 Dec 2006
01 Jan - 31 Dec 2005
01 Jan - 31 Dec 2004
01 Jan - 31 Dec 2003
01 Jan - 31 Dec 2002
01 Jan - 31 Dec 2001
01 Jan - 31 Dec 2000
01 Jan - 31 Dec 1999
01 Jan - 31 Dec 1998
01 Jan - 31 Dec 1997
01 Jan - 31 Dec 1996
01 Jan - 31 Dec 1995
01 Jan - 31 Dec 1994
01 Jan - 31 Dec 1993
01 Jan - 31 Dec 1991
01 Jan - 31 Dec 1990
01 Jan - 31 Dec 20
01 Jan - 31 Dec 08
01 Jan - 31 Dec 00

E-mail

Mail

Links

dini's site in english
dini's site in dutch
Veel meer columns
en nog meer columns
Leeskring
B9-Literatuur
Schrijverspunt

Zoek!

Overig

Powered by Pivot - 1.40.7: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 

« Als het regent in Maa… | Home | Opgeruimd het nieuwe … »

Dierendag

Dinsdag 04 Oktober 2022 Het is dierendag vandaag. En jarenlang heb ik in de eerste week van oktober gecollecteerd voor de Dierenbescherming. Ik zag er altijd een beetje tegenop om met de collectebus langs de deuren te gaan.

Niet iedereen houdt van collectes, en hoewel er tegenwoordig deurstickers bestaan  waarop duidelijk vermeld staat dat collectanten niet hoeven aan te bellen, werden die stickers in die jaren nog niet veel gebruikt. Wat dus betekende dat je in de schemer en de kou een paar keer aanbelde, terwijl de bewoner rustig voor het raam zat, en  je echt wel had gezien maar niet opendeed. Maar dat waren uitzonderingen. Over het algemeen waren de mensen welwillend en gul. Op een avond belde ik bij een mevrouw aan met naast zich een jongetje van een jaar of vier. Zij zei "nee, dank u en succes." Ze wilde de deur al dicht doen, maar het jongetje greep in. "Maar ik wil wél iets voor de dieren geven," zei hij. "Later schat, als je groot bent," zei ik, helemaal vertederd. Ik liep het pad af toen de moeder mij terugriep. "Mevrouw, wacht even, " zei ze. "Ik ga even mijn beurs halen, mijn zoon heeft gelijk. De dieren hebben het nodig" Ik vond dat zo mooi. Dat mannetje, zo jong nog en met een hart voor dieren. En met een moeder die naar haar kind luisterde.

(Foto: Onze Jimmy,ooit verwaarloosd door zijn vroegere eigenaar. Gered door de Dierenbescherming. En alles kwam goed.)


 

Design and implementation by Focusys